Германците со мигрантско потекло стравуваат за иднината

За време на предизборната кампања во Германија, партиите се натпреваруваат со барања за контрола на миграцијата. Експертите предупредуваат дека тоа нема да ги реши проблемите. Можни решенија има, но едвај се присутни.

Мехмет Самази се плаши. 19-годишникот е роден и израснал во Германија, живее во Сарбрикен и има турско и германско државјанство.

„Никогаш не знаеш што ќе се случи. Дали ќе ми го одземат германскиот пасош и ќе ме вратат назад? Не знам што се случува“.

Слично на Самази, и други Германци со мигрантско потекло гледаат на актуелната дебата за „ограничување на приливот“ и „контрола на миграцијата“, како што се нарекува во изборните платформи и нацрт-законите. Кампањата за изборите на 23 февруари наликува на натпревар во тоа која партија ќе ја надмине другата со итни програми и ќе ги истакне плановите за контрола на миграцијата во Германија на поинаков начин.

Изборни програми за миграција

Кога станува збор за предизборните програми, постојат некои големи сличности меѓу различните предлози. ЦДУ, на пример, сака да им го одземе германскиот пасош на одредени криминалци со двојно државјанство. Ова, меѓутоа, е правно контроверзно барање. АфД сака да дозволи двојно државјанство само во добро основани исклучителни случаи.

Во новиот план од десет точки, Зелените повикуваат на доследна депортација на луѓето кои немаат германско државјанство, но претставуваат закана, како и на тешки криминалци. Во својата изборна програма пред сѐ се залагаат за европски решенија.

ФДП сака процедурите за азил да се спроведат во странство. Ова е барање на кое СПД гледа критички – но и оваа партија е за „брзи и доследни депортации“.

Што е со причините за бегство?

За да се заштитат помалку луѓе од војна, насилство, глад или климатски промени, владите прво мора да ги решат причините за бегство, велат истражувачите за миграција и експертите за човекови права, како што е Друштвото за загрозени народи.

Ова може да се најде во изборните програми на партијата Левица, СПД и Зелените како декларација за намери со понекогаш повеќе, понекогаш помалку конкретни пристапи. Меѓутоа, тие едвај влегуваат во дискусијата за миграцијата. ЦДУ, АфД, ФДП и БСВ, од друга страна, повеќе се фокусираат на депортации, гранични контроли и построги правила за азил.

Засегнати адвокатите

Пресметката гласи: Особено по нападите во Магдебург и во Ашафенбург, емотивното прашање за миграцијата не би требало да се остави на екстремната десница. Меѓутоа, критикуван е заклучокот дека треба да се усвои дел од содржината на екстремната десница.

На пример, 60 адвокати за кривично право изразија загриженост околу легалното спроведување на миграциските планови. „Наместо сознание засновано на докази, во моментов доминираат емоционални реакции и политичките рефлекси“, се вели во соопштението.

„На пример, истражувањата покажуваат дека социјалната интеграција е една од најважните превентивни мерки против криминалот. Сепак, како одговор на злосторството во Ашафенбург, обединувањето на семејството за бегалците во моментов е доведено во прашање, иако тоа може да ја зголеми осаменоста и социјалната нестабилност, иако тоа може да го зголеми ризикот од криминал“, се вели понатаму во соопштението.

Граничните контроли како решение?

Градоначалникот на Сарбрикен, Уве Конрад (ЦДУ), исто така, го критикува фактот дека интеграцијата и односот кон луѓето кои доаѓаат во Германија во моментов не играат речиси никаква улога во предизборната кампања. Конрад ја изрази својата желба во емисијата АРД Извештај од Берлин „на помалку емотивен начин да разговараме за важни прашања од дневната политика – дури и ако се случиле многу лоши настани – кои влијаат на иднината за години и децении со цел да живееме заедно во Европа“.

Сарбрикен се наоѓа на само неколку километри од француската граница. Таму секој ден патуваат патници, туристи и претприемачи. Конрад стравува од губење на отворените граници на Европа, политика која всушност е само симболична по природа.

„Ако ги погледнете стотиците гранични премини меѓу Германија и Франција кои постојат на границата, тогаш знаете дека сојузната полиција нема да може да изврши сеопфатни проверки.“

Кога станува збор за миграцијата, локалниот политичар на ЦДУ првенствено е заинтересиран за практичните предизвици: дека „системите не смеат да се преоптоваруваат“, ниту при влез во земјата ниту при приклучување на членовите на семејството и дека има доволно станови и градинки. „Но, ова не се прашања кои ги врзуваме само со прашањето за граничните контроли, туку за прашањето: како на крајот се однесуваме кон оние кои дојдоа кај нас?“, вели тој.

Премалку психолошка поддршка

Во справувањето со бегалците, министерката за внатрешни работи на СПД, Ненси Фезер, се обидува да пријави успех: бројот на барања за азил во Германија се намалува. И на домашниот политички фронт, поранешната семафор-коалиција составена од СПД, Зелените и ФДП, исто така, ги заостри правилата за азил.

По заострувањето на системот за азил за кој одлучи семафор-коалицијата, бегалците сега имаат право на стандардна медицинска нега само по 36 месеци наместо претходните 18 месеци. Тоа значи дека бегалците во Германија можат да добијат акутен третман, вклучувајќи и психолошки третман, но не можат да започнат долготрајна терапија.

Од малку повеќе од три милиони бегалци во Германија, приближно една третина страда од ментални болести за кои итно е потребна терапија, проценува Сојузното здружение на психосоцијални центри за бегалци и жртви на тортура (БАфФ). Ова здружение проценува дека психосоцијалните центри во моментов можат да покријат само 3,1 отсто од реалните потреби за терапија. Значи, постои огромен недостаток на психолошка поддршка.

Ова не беше тема во планот од пет точки на ЦДУ и во дебатата околу гласањето за „Законот за ограничување на приливот“ во Бундестагот минатата недела.

„Притоа вклучувањето и интеграцијата можат да успеат само ако луѓето имаат пристап до психосоцијална грижа заснована на потреби“, вели Јукако Карато од БАфФ.

Кратења во психосоцијалната грижа

Понатаму, владината семафор-коалиција веќе планираше помалку пари за психосоцијална грижа за бегалците во преговорите за буџетот за 2025 година. Годинешното сојузно финансирање за 48-те психосоцијални центри организирани во БАфФ е намалено за речиси половина во нацрт-буџетот на владата во споредба со 2024 година. Иако нацртот не стана правно обврзувачки поради пропаѓањето на владината коалиција, во привремениот буџет беа планирани помалку пари.

Во моментов речиси и да нема предлози во предизборната кампања како да се третираат бегалците во Германија. Она што останува е стравот кај Германците со мигрантско потекло и нерешените проблеми во управувањето со миграцијата.

Извор: Дојче веле